ACTUEEL
Ruud en Laurentius
Niet lullen, maar poetsen, dat was jarenlang het motto van Ruud Janssen als stratenmaker. Aanpakken en het hart op de tong. Inmiddels heeft de carrière een opvallende switch gemaakt. Ruud werkt als verzorgende IG in de huiskamer van het Laurentius Ziekenhuis. Voor hemzelf was deze keuze minder verrassend. Hij wilde altijd al graag iets voor anderen betekenen. Toen het bedrijf waar Ruud jarenlang trouw had gewerkt failliet ging, was het moment daar om zijn hart te volgen. Hij besloot vrijwilligerswerk te doen in de zorg en al snel wist hij waar zijn toekomst lag.
𝐕𝐚𝐧 𝐬𝐭𝐫𝐚𝐭𝐞𝐧𝐦𝐚𝐤𝐞𝐫 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐯𝐞𝐫𝐳𝐨𝐫𝐠𝐞𝐧𝐝𝐞 𝐈𝐆
Ruud haalde veel voldoening uit het zorgen voor anderen. Zijn collega's zagen potentie in hem. Wat eerst een tijdelijke bezigheid leek, groeide uit tot een passie. Hij liet zich omscholen tot verzorgende IG en rondde zijn opleiding af. Vervolgens werkte hij als verzorgende IG in verschillende verzorgingshuizen en was hij werkzaam als coördinator examinator en leer/werkbegeleider op een leerafdeling in een zeer actieve rol, totdat hij bij Laurentius terecht kwam.
𝐓𝐰𝐞𝐞 𝐰𝐞𝐫𝐞𝐥𝐝𝐞𝐧, 𝐭𝐰𝐞𝐞 𝐛𝐞𝐫𝐨𝐞𝐩𝐞𝐧
“De overgang van de bouw naar de zorg was niet altijd makkelijk", erkent Ruud. In de bouw is het simpel: je zegt wat je denkt, je werkt hard en je levert iets tastbaars op. Er is weinig ruimte voor lange discussies, het gaat vooral om het doen. ''In de zorg merkte ik al snel dat mensen overal wel iets van vinden. Er wordt meer gepraat, overlegd en afgewogen. Dat was wennen", vertelt Ruud.
Ruud leerde dat echte voldoening niet altijd zit in wat je maakt, maar in wat je voor iemand betekent. “In de bouw vorm je een hechte ploeg, je werkt samen en weet wat je aan elkaar hebt. In de zorg is dat ook zo, maar met een andere insteek. Hier draait het niet om productie, maar om mensen. Dat ene kleine moment, even dat grapje en een lach, dát is wat ik belangrijk vind.''
𝐃𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐬𝐭𝐚𝐩 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐡𝐞𝐭 𝐳𝐢𝐞𝐤𝐞𝐧𝐡𝐮𝐢𝐬
Na jaren in een verzorgingshuis merkte Ruud dat hij zichzelf aan het wegcijferen was. Zijn stratenmakers-mentaliteit van 'niet lullen, maar poetsen' had hij meegenomen de zorg in. Hij pakte alles aan, liep altijd een tandje harder en nam te veel hooi op zijn vork. Toen hij de vacature voor verzorgende IG in de Huiskamer van ons ziekenhuis zag, zette hij de stap. Een juiste keuze, zo blijkt achteraf. Een omgeving met vaste werktijden, waar alles draait om herstel en welzijn. ''Ik heb hier de ruimte om echt contact te maken met patiënten en ze te begeleiden naar een beter herstel. Het is een andere dynamiek dan in een verzorgingshuis, omdat je samenwerkt met veel verschillende disciplines. Maar het allerbelangrijkste is dat ik hier nog steeds datgene kan doen wat me het meeste drijft: er zijn voor mensen, verbinding opzoeken. Daarnaast werk ik ook als werkbegeleider, omdat ik mijn passie voor zorg wil doorgeven en leerlingen wil ondersteunen bij het creëren van een ontspannen en vertrouwde sfeer.''
𝐃𝐞 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐬𝐭𝐚𝐩 𝐧𝐚𝐚𝐫 𝐳𝐨𝐫𝐠, 𝐠𝐞𝐰𝐨𝐨𝐧 𝐝𝐨𝐞𝐧
Ruud weet dat de stap naar de zorg niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Het is een grote verandering en de cultuur is echt anders, dan bijvoorbeeld in een productieomgeving. ''Als je voelt dat je energie krijgt van iets betekenen voor anderen, dan moet je het gewoon doen. Het is soms fysiek en mentaal pittig maar zolang je hier een goede balans in kunt houden voor jezelf is de voldoening die je ervoor terugkrijgt, het meer dan waard'' aldus Ruud.
