DRS. R.L.P. (RAF) LIJNEN

 Eigenlijk wilde ik huisarts worden, maar door een co-schap Dermatologie veranderde ik van mening. De huidarts toen beoefende het vak op een voor mij heel inspirerende manier. Wat me vooral aantrok was dat hij het vak zo breed mogelijk benaderde. Dat sprak mij zeer aan en zo probeer ik het ook zo veel mogelijk te doen.

Een huidziekte staat zelden op zich, en heeft bijna altijd gevolgen. Denk aan gevolgen op je werk, voor je zelfbeeld, in je sociale contacten. Een ogenschijnlijke simpele huidaandoening kan grote gevolgen hebben: door zijn eczeem durft iemand andere mensen geen hand meer te geven. Hoe ga je daar mee om? De impact, de gevolgen dus, van de huidziekte weegt voor mij ook zwaar mee in welke behandeling ik kies.

Ik doe mijn werk voor 90 procent op de polikliniek in mijn eigen spreekkamer. Elke twee weken opereer ik op de poliklinische operatiekamer. Daar behandel ik meestal huidkankerpatiënten en gebruik waar nodig kleine plastisch chirurgische technieken.

In het ziekenhuis begeleiden we studenten die hier hun co-schappen lopen. Ze zijn vaak verbaasd hoe dynamisch het werk op de dermatologiepoli is, en met hoeveel verschillende problemen mensen hier komen.