DRS. M.H.W. (MARLÈNE) VAN DE POEL

 Het klinkt misschien gek, maar ik heb kanker altijd interessant gevonden en ik wist al heel vroeg dat ik in elk geval dokter wilde worden. Kanker is als ziekte heel interessant. Ik heb een intensief contact met mensen, bijvoorbeeld tijdens chemokuren. Aan de ene kant is dat heel verdrietig, maar je komt dichtbij de mensen, zodat je kunt ze beter kan steunen en dat geeft veel voldoening.
Omdat de ontwikkeling in de oncologie niet stil staat, met name op het gebied van de medicatie, hebben we steeds meer te bieden.

Ik ben hematoloog en weet dus veel van bloed(ziekten). Een hele interessante ontwikkeling op dat gebied zou een nieuw medicijn voor bloedverdunning zijn, daar wordt aan gewerkt en dat zou betekenen dat de controles bij de trombosedienst dan niet meer nodig zijn. Dat zou voor patiënten heel prettig zijn.

Het Laurentius is voor mij een leuk ziekenhuis. Ik heb hiervoor in een academisch ziekenhuis gewerkt en daar is alles heel anoniem. Hier niet: hier kent iedereen elkaar. Ook medisch is Laurentius voor mij een prettige werkomgeving met een hele goede oncologische afdeling met gespecialiseerde verpleegkundigen en veel mogelijkheden om patiënten te behandelen. Alleen de intensieve chemotherapie bij leukemie en stamceltransplantatie niet. Daarvoor verwijzen we door naar het Academisch Ziekenhuis in Maastricht (Maastricht UMC+).